Aktualnie pełnię funkcję Wiceprzewodniczącego Sejmiku Województwa Małopolskiego. Mam też zaszczyt od kilku kadencji przewodniczyć Stowarzyszeniu Gmin i Powiatów Małopolski  oraz Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP,  a obecnie także Radzie Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Aktywnie działałem na rzecz powstania jedynego na świecie Muzeum Armii Krajowej w Krakowie. Po raz kolejny zostałem wybrany na sędziego Trybunału Stanu.

Poza pracą zawodową jako adwokat, nieustannie staram się wspierać różnego rodzaju przedsięwzięcia o charakterze społecznym lub kulturalnym. Zostałem zaproszony do Rady Zamku Królewskiego na Wawelu, Rady Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!” oraz Rady Programowej Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. Jestem inicjatorem i przewodniczącym Komitetu Honorowego Budowy Centrum Muzyki w Krakowie.

Do tego miejsca prowadziła mnie długa droga. Po ukończeniu prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim pracowałem jako sędzia.
Ówczesna sytuacja w kraju sprawiła, że aktywnie zaangażowałem się w działalność „Solidarności”. Założyłem m.in. Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności. Kierowałem pracami kilkuset najwybitniejszych, niezależnych prawników nad opracowaniem kilkudziesięciu społecznych projektów ustaw na rzecz nowego, demokratycznego państwa.

Okres reprezentowania „Solidarności” w sądach krakowskich, zrywu sierpniowego i intensywnej aktywności w ramach podziemnego czasopisma „Paragraf” sprawiły, że z jeszcze większym zapałem zacząłem angażować się w działalność społeczną. Dostrzegłem też swoją dużą skuteczność w podejmowaniu wyzwań i wprowadzaniu w życie nowych idei dla dobra wspólnego.

Pełniłem funkcję pierwszego powojennego Przewodniczącego Rady Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa (1991-93). W późniejszych latach jako minister w Kancelarii Premiera Jerzego Buzka, a następnie jego doradca, współtworzyłem reformę samorządową. Stale uczestniczyłem w posiedzeniach Rządu i pracowałem przy przygotowaniu kilkuset dokumentów prawnych o kluczowym znaczeniu dla rozwoju i reformy państwa. Choć stałem u progu kariery w Warszawie, pomimo dwóch kadencji w Sejmie, zawsze wracałem do Krakowa i poświęcałem się aktywności na rzecz społeczności lokalnej.